Reisdag en aankomst
Het is nog wel erg vroeg. Wendy komt mij om 04.15 uur halen. Om 03.15 uur gaat mijn wekker. Ben wel direct wakker, schiet snel onder de douche en maak daarna wat broodjes klaar. Om 04.00 uur komt Dennis naar beneden en Wendy is er ook al. We gaan. Onderweg naar het Novotel in Rotterdam gaat om 04.20 uur mijn telefoon. Een SMS-je van Maril om me succes te wensen. Het gaat nu echt gebeuren. Nadat de jongens mij hebben afgezet, neem ik afscheid van hen. Ze hoeven van mij niet te wachten tot de bus vertrekt. Al dat gewacht om alleen maar even te zwaaien. Dat kunnen ze nu ook wel. Zij gaan terug naar hun bed. Ik sta te popelen. Het kan me niet snel genoeg gaan. Eindelijk is het 05.15 uur en vertrekt onze bus naar België, Brussel om precies te zijn. Wij vertrekken van Zaventem. Het is bijna 07.00 uur als we daar arriveren. Eerst met de koffers naar de incheckbalie. Ik ben één van de eersten en mag alvast wachten op het inchecken. Veiligheid voor alles geldt hierbij. Het inchecken, 2 personen tegelijk, gaat langzaam. De begeleiding legt uit dat ze je een aantal vragen gaan stellen over je bagage en allerlei andere dingen die je bij je hebt. Wat een geluk dat ik voorin de rij sta en niet achterin. Omstreeks 07.45 uur is het mijn beurt. Ik krijg een hoop vragen: “Hoe lang heb je je gsm? Hoe lang heb je je fototoestel? Hoe lang heb je je koffer? Waar heb je hem gekocht?” Ik stel me heel gedienstig op en geef keurig netjes antwoord en ben en blijf beleefd. Zo gaat het volgens mij het snelst. En inderdaad… redelijk vlot kan ik mij echt gaan inchecken. De koffer inleveren en direct door naar de pascontrole. Daar moet de handbagage door de röntgen heen en ik… tuurlijk wordt ik gefouilleerd. Nadat blijkt dat alles in orde is, ga ik even naar de winkeltjes kijken. Omdat ik wil voorkomen dat ik dadelijk staand mag gaan wachten besluit ik wel al vrij vroeg naar de gate te gaan. Achteraf gezien een slim plan, want veiligheidscontrole 3 bevindt zich daar. Je handbagage wordt bekeken. En de passagiers. Ik wordt weer gefouilleerd en mag nu ook mijn schoenen uit doen. Uiteindelijk, na zo’n 15 minuten kom ik hier echter ook door. Dan eindelijk naar de gate en veel later (we hadden ook nog een uur vertraging), het vliegtuig in. Eindelijk gaan we echt op weg!
Nou, ik ben “impressed”. Na een vlucht van 7 1/2 uur kwamen we aan op Kennedy-airport. Het weer valt niet tegen. De zon schijnt en het is een graad of 18. Van onze reisleidster horen we het bericht dat het de afgelopen 2 weken wel anders is geweest. Keiharde wind, regen en maar een graad of 6. Vandaag was het voor het eerst lekker! Hierna gaan we per bus naar ons hotel. Vooral het moment dat de skyline van Manhattan voor ons opdook was schitterend en indrukwekkend. Ik “schiet” hier m’n eerste foto’s van uit de bus. Na de aankomst in het hotel, kleden we ons snel om, om direct even wat los te lopen na de lange vlucht. Na een ruim half uur houden we dat voor gezien, gaan douchen en uitpakken en nu gaan we zo eten. Het is hier tenslotte bijna 18.00 uur. Ik blijk in een uitstekend hotel te zitten, de Hampton Inn. Het is onderdeel van de Hiltongroep en ligt net buiten New York, in het plaatsje Secaucus, in de staat New Jersey, Met de bus is het ongeveer 25 minuten tot het centrum van New York City. Uiteraard is het Amerikaans, groot en mooi. Het is gewoon een 2-persoonskamer, dus ik heb ruimte genoeg. Na het eten (kipbuffet) waarschuwt de leiding ons: Blijf zolang mogelijk op. Probeer op de normale Nederlandse tijd te gaan slapen. Wel leuk, maar het is hier (Amerika dus) wel 6 uur vroeger en het was vanmorgen wel heel erg vroeg, dus…. Om 21.00 uur zak ik in en besluit ik naar m’n kamer te gaan. Morgen is het om 06.30 uur weer trainen. Die 9 uur slaap ik wel, zo denk ik. Ja, dacht ik. Om 03.00 uur ben ik klaar wakker en kan m ’n ogen niet meer dicht krijgen. Ik probeer van alles, maar slapen… Ho maar. Ik ga er dus maar heel vroeg uit en luister wat naar de radio. Wat duurt het dan lang, voor het 06.15 uur is, zeg. Maar goed… de tijd gaat door en het wordt echt vanzelf tijd om te gaan, dus… op naar dag 2.